_{"ΚΡΙΣΙΜΕΣ ΩΡΕΣ"}

_{To αίτημα παράτασης της ελληνικής κυβέρνησης δεν ήταν μια "υποχώρηση τακτικής", "μια συντεταγμένη φυγή" από τις προεκλογικές της διακηρύξεις, όπως ακούστηκε από κάποιους. Ήταν μια κίνηση ταπεινωτικής υποτέλειας και νομιμοποίησης του (κάτω από ληστρικές και αδιαφανείς διαδικασίες με τη συνέργεια διεθνών κι εγχώριων παραγόντων) απεχθούς ληστρικού χρέους. Κινήσεις "αξιοπρέπειας" και σθεναρής πολιτικής βούλησης ή γενναίες όσο κι εφικτές λύσεις υπήρχαν, θυμηθείτε αυτές τις αναρτήσεις: Α. "ΚΡΙΣΙΜΕΣ ΩΡΕΣ" (αποσπάσματα: Αν οι Γερμανοί επιμείνουν στο τελεσίγραφο μέχρι την κρίσιμη Παρασκευή, η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα οφείλει να τερματίσει αμέσως το γερμανικό «μαρτύριο της σταγόνας» και να οδηγήσει τα πράγματα σε μια άμεση πολιτική «κάθαρση» γιατί από εκεί και πέρα ο χρόνος θα μετρά σε βάρος της. Δεν βλέπουμε άλλο δρόμο κάθαρσης από την προκήρυξη δημοψηφίσματος μέσα σε λίγα εικοσιτετράωρα με το ερώτημα αν ο ελληνικός λαός εξουσιοδοτεί την κυβέρνησή του να επιμείνει πάση θυσία στην ανυποχώρητη εφαρμογή των προγραμματικών δεσμεύσεων που ενέκρινε ο ίδιος και ψήφισε η Βουλή των Ελλήνων. Για να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, μια τέτοια πορεία θα φέρει στην ημερήσια διάταξη το ενδεχόμενο εξόδου από το ευρώ αν η Γερμανία επιμείνει στην ωμή αδιαλλαξία της- πράγμα κάθε άλλο παρά βέβαιο. Η κυβέρνηση δεν πρέπει να φοβηθεί αυτό το ενδεχόμενο, παρότι δεν το επέλεξε. Ασφαλώς, ο ελληνικός λαός θα προτιμούσε την πιο ανώδυνη λύση, πολύ περισσότερο που έχει ήδη στην πλάτη του πέντε τρομερά δύσκολα χρόνια. Αν βρεθεί όμως απάναντι στο δίλημμα ευρώ με Μνημόνια εφ όρου ζωής ή αισθητή βελτίωσης της ζωής με έξοδο από τη φυλακή της ευρωζώνης, η απάντησή του- το πιστεύουμε ακράδαντα- μπορεί να είναι, πρέπει να είναι και θα είναι εκείνη που θα συμβαδίζει με τα συμφέροντά του, την αξιοπρέπεια και την ιστορία του. Σ’αυτή τη δύσκολη, αλλά επιβεβλημένη πορεία, η Ελλάδα μπορεί να βρει ισχυρά στηρίγματα στο διεθνή στίβο, όπως έδειξαν ήδη οι πρώτες κρούσεις της στο εξωτερικό. Η γεωπολιτική συγκυρία στην ευρύτερη περιοχή, από την Ουκρανία μέχρι τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική, είναι πολύ ευνοϊκή για την Ελλάδα, καθώς διευρύνει κατά πολύ τα περιθώρια ελιγμών, τακτικών συμμαχιών και εκμετάλλευσης των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων. Αρκεί να δει κανείς τα σχεδόν καθημερινά άρθρα προβελβημένων αρθρογράφων των New York Times και των Financial Times που καλούν τον Αλέξη Τσίπρα να μην υποχωρήσει στη Γερμανία.) Β. Περί διαπραγματεύσεων και δηλώσεων... {απόσπασμα: ...για το αγκάθι(όσον αφορά τη Διεθνή των τοκογλύφων σιωνιστών και μίσθαρνων πολιτικών καμαριέρων τους)της Ελλάδας: σε περίπτωση απαίτησης λογιστικού ελέγχου του χρέους (Θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ λογιστικό έλεγχο του χρέους; σύμφωνα και με το άρθρο 7 κανονισμού που υιοθετήθηκε το Μάη του 2013 από την Ευρωπαϊκή Ένωση και αφορά τις χώρες που υποβάλλονται σε ένα σχέδιο διαρθρωτικής προσαρμογής)και της συσσώρευσης υπερβολικών επιπέδων του κι άρα αναζήτησης και τιμωρίας όσων ευθύνονται για ληστρικές παρατυπίες και μαφιόζικες τοκογλυφικές μεθοδεύσεις και απόδειξης κοπανιστού επί το πλείστον και επί της ουσίας αέρα, που πλακώνει με τη μορφή χρέους σαν ταφόπλακα μια χώρα, τότε...Οι διαδικασίες-ντόμινο που μπορεί να πυροδοτηθούν έχουν τις δυνητικές προδιαγραφές να λειτουργήσουν ως τσουνάμι ευρωπαϊκής ανυπακοής από τα κάτω (να θυμηθούμε και τους... "ξεδοντιάρηδες" κατά την έκφραση του σοσιαληστή Ολάντ) και νόμιμης κατεδάφισης του γίγαντα με τα πήλινα πόδια, ναζιστικών καταβολών( "Οι ιδρυτές και χρηματοδότες της ΕΕ ήταν Ναζί" (Ω! Τι έκπληξις!) ) και παρασιτικών χρηματοπιστωτικών-εταιρικών γαμψών νυχιών. Δηλαδή της "Ενωμένης Ευρώπης", που στήθηκε για να ισοπεδώσει όλα τα δικαιώματα, την αυτονομία και τη δυνατότητα αυτοδιάθεσης των ευρωπαϊκών λαών.}

_{Αννισας Ιωάννης-Χρήστος}